(Uniwersytet Gdański, Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie),

Toruń Lecha Bądkowskiego

Lech Bądkowski kojarzony jest przede wszystkim z Gdańskiem, jednakże lata dziecięce i młodość spędził w Toruniu. Tam znajduje się jego dom rodzinny, kształcił się, nabierał ogłady towarzyskiej. Jego dom rodzinny otwarty jest zarówno dla Polaków, Niemców oraz Żydów. Niezwykła atmosfera międzywojennego Torunia w dużej mierze ukształtowała osobowość oraz wpłynęła na dalsze wybory życiowe pisarza.

W twórczości Lecha Bądkowskiego Toruń przywołany zostaje w dwóch opowiadaniach: Bez bukietu (1969) oraz Zapomniana (1965), wchodzących w skład tomiku Wszystko się liczy (1971). Obydwa teksty stanowią nie tylko niezwykle barwne, literackie przedstawienie domu rodzinnego literata, ale i międzywojennego Torunia. W tym referacie mam zamiar przybliżyć owo spojrzenie uwikłane w wątki autobiograficzne. Jest to optyka, moim zdaniem szczególna, nieco zanurzona w przestrzeń fizykalną, ale przede wszystkim w sferę uczuć i emocji wiążących się z danym miejscem oraz ludźmi do niego przypisanymi. W spojrzeniu tym wspomnienia łączą się z  literackimi wyobrażeniami osób, sytuacji i przestrzeni.