(Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie)

Kraków – relokacja. Praktyki i ideologie przestrzenne w „tekstach krakowskich” po 2000 roku

W symbolicznym pejzażu narodowym Kraków zajmował miejsce wyróżnione  akro/nekro/polis). Geograficznie przynależał do peryferyjnego regionu galicyjskiego, ale też do Środkowej Europy. Te przyporządkowania straciły dziś czytelność. Interesuje mnie, jakie wyobrażenie „przemieszczonego” miasta fundują współczesne literackie (głównie) reprezentacje Krakowa. Rewizja wizerunku miasta wymaga sięgnięcia do zasobów kultury popularnej i – ze względu na mobilność, dynamizm przestrzeni – do praktyk codzienności. Z tego powodu analizuję m. in. utwory Marcina Świetlickiego, Sławomira Shuty, Łukasza Orbitowskiego, Hanny Sokołowskaiej oraz Agnieszki Cieślik, a także zanotowane w „tekstach krakowskich” przejawy uczestnictwa w kulturze miejskiej.